γιατί να σε βρω σε αυτήν την θάλασσα, ήταν τόση η μπόχα της μα σε ακολουθούσα,παντού σκατά σου φώναζα, βούτα είπες κατευθείαν στα βαθιά, και σαν για λίγο να ξεθόλωσε το νερό τριγύρω, μα ύστερα φόρεσες το προσωπείο ενός νεκρού, θήλαζες το ένα στήθος μου, ερεθισμένα, το άλλο πεινασμένα, και καταβρόχθισες ένα τρίτο που είχε φυτρώσει (δεν είναι ορμονικό το ζήτημα).
και βρεθήκαμε πάλι στα ρηχά και βραχάκια μου σκίζανε τα πόδια, κι έχανα την ισορροπία μου, και έβαλες τότε την μάσκα του αδερφού μου, κι εγώ την μάσκα του γιατί όχι.
είχα μια αίσθηση, σαν να μου άφησες, βουτώντας πάλι στα βαθιά, ένα φίδι με διάφανο δέρμα, κι εγώ έπρεπε να το προσέχω αυτό το φίδι, για να κρατήσω εσένα.
ζαλούφες εντωμεταξύ περνούσαν θορυβημένες, αιμομιξία λέγανε, ε, εκεί βγάλαμε τις μάσκες και βάλαμε τα γέλια.
σου επιστώ την προσοχή, όταν ακούς το καζανάκι να μην φαντάζεσαι βροχές (δεν είναι εμπειρικό το ζήτημα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου