Σάββατο 29 Μαΐου 2010

κράταγα χτες το χέρι σου κορίτσι, και δεν ήξερα αν πρέπει να σου σκουπίσω τα δάκρυα, ή να βάλω κι εγώ τα κλάμματα.
προσπαθούσα να σε πείσω για τα βήμματα που είναι τώρα η ώρα να γίνουν, και στην σκέψη της λέξης βήματα, μια θλίψη με σφυροκοπούσε.
δεν είναι η ώρα τώρα να πούμε για του κόσμου την αδιαφορία, μα θέλουμε το δικό μας ενδιαφέρον να γίνει επιθετικό, αποτελεσματικό.
ένα μακρύ καλοκαίρι έρχεται, μαζί του σβήνει κάθε προσμονή παρηγοριάς.
και πόσο δύσκολη γίνεται αυτή η συνέπεια...
και πόσες ευθύνες πάλι, να μας βαραίνουν που και που, και να μας ελαφραίνουν κάποτε.
σε άφησα με την υπόσχεση θα δούμε τι θα κάνουμε, θα γίνει ότι μπορεί να γίνει.
το πιο πιθανό είναι πως έγινες κομμάτια στην συνέχεια..κι εγώ μην νομίζεις.
στον ύπνο μου σκόρπισα ένα πακετο με κόκκινα χαρτιά, ξυπνούσα τα κοιτούσα, τραβούσα ύστερα τον ύπνο μου λίγο ακόμη.
πάει καιρός πια, που οι μάχες δεν γίνονται στο κεφάλι μου, πάει καιρός που το αίμα δεν είναι κέτσαπ.
κάποιος άλλος μου είπε, συγκινήθηκα με τα μωρά στην φωτιά, τα ακούω την μισή ζωή μου.
σήμερα θυμήθηκα, κιεμένα με ξέρεις την μισή ζωή σου σχεδόν, και μου ξεφούρνισες με παιδιάστικη χαρά, εγώ δεν μένω πια εδώ.
ξαφνιάστηκα, κι απο το γεγονός και απο τον τρόπο που μου το ανακοίνωσες. το εκλογίκευσα, έχει φτιαχτεί αυτό το κενό μεταξύ μας,της εντελώς ιδιοτελούς έλξης, και πια δεν νοιαζόμαστε να δούμε, γραμμές, λευκές τρίχες, κι αυτά που μας μεγάλωσαν. ίσως γιατί ούτε σε πονάω ούτε με πονάς. ίσως γιατί πάντα βάζαμε παντιέρα την ανεξαρτησία μας, εκεί βρεθήκαμε κι εκεί χαθήκαμε.
το ξέρω όταν σε ξαναδώ, θα με διαψεύσεις με κουβέντες και με αγκαλιές.
μισή σχεδόν ζωή θυμάμαι που και που, αυτήν την αφίσα, τα λόγια του Καζαντζάκη, κι εσύ το ξέρω, κι απο πάνω μια φωτογραφία, δυό λόγια για μια κρατική δολοφονία. μα δεν περίμενα ότιθα επέστρεφε αυτή η χολέρα τότε.
διάβασα ένα μικρό κείμενο για banquet σήμερα,μου άρεσε, θυμήθηκα τον λόγο, για τον οποίο συχνά γίνομαι σκληρή, μη οικεία με ανθρώπους τριγύρω.
και θα βάλω κι εγώ τον ίδιο επίλογο, divided we fight, together we fall...
ox...το κομμάτι λέει together we stand divided we fall.

Δεν υπάρχουν σχόλια: