σε ένα κομμάτι, νιαουρίζει αυτή, κοίτα τον εαυτό σου με τα μάτια μου.
τέτοιες μόνο ματιές περνάνε μέσα, να γεμίσει η συνείδηση λέξεις απο σοκολάτα, και χαμόγελα απο παυσίπονα
μετά τους εφιάλτες, κάτω απο το κρεβάτι να σχεδιάζω αντίποινα
κάποιος άφησε εκεί , ένα σουγιαδάκι, ένα κομμάτι ξύλο, κι ένα λάστιχο, μερικά χαλίκια
ο ήχος απο το ρολόϊ δεν ακούγεται πια τόσο σίγουρος, ενώ μια στρεβλή εικόνα σε μια γυάλινη μπάλα ξεθωριάζει
κι ότι λείπει, ας λείπει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου