ναι εεε;

κάπου στο πήλιο, συστηματική απευαισθητοποίηση μέσα απο συμβολική έκθεση στο φθορετό μα και επιθυμητό ερέθισμα, τουτέστι, να σε πάρει το κύμμα απο πάνω μου.
η ιδέα της φωτογραφίας είναι δανεική απο τον tom bobandil, και δεν ξέρω πόσες παραλίες σήκωσαν πόθους αδιέξοδους απο τότε..πλάκα πλάκα την αναπαράγω κάπου έξι χρόνια αυτήν την ιδέα κι έχω συμπάθεια στις άδειες παραλίες.
αυτήν την φορά απέφυγα τα ειδύλλια, αφού στην μία βόλτα στην θάλασσα άρχισα να τρέχω πάνω κάτω, μάβα μάλλον θα είναι ή μώρα ή όπως θες το λες.
τα ερωτικά τραγούδια φτιάχνονται με φώκιες σε ενυδρεία που διαλέγουν τυχαία μπάλες με λέξεις γραμμένες πάνω τους. την ιδέα αυτήν την έκλεψε απο το south park ο γ. για να με ξελιγώσει στα γέλια, ένα ανοιξιάτικο βράδυ, σε ένα πολύ πολύ αγαπημένο μέρος.
γιατί αγαπητέ μου, όλα πιθανότητες είναι. να αντικατασταθούν τα ερωτικά ξεγλιστρήματα στην φαντασία, σε υπερβάσεις σε πραγματικό χρόνο και χώρο, κι όχι με τον αυτοσκοπό των συνευρέσεων, αυτό είναι ένα στοίχημα που κάποτε κάποτε κερδίζεται.
μετά γύρισα εκεί που είχα αφήσει ένα κομμάτι μου πεισματάρικο να με περιμένει.κάθε μάλωμα που του έκανα για αυτά που χάνω για να το ταϊζω, ξεχάστηκε στην αγκαλιά του καλώστην.
μετά με έπεισα πως δεν είμαι καμμία, αλλά μια, και τώρα έχοντας πλήρη συναίσθηση ότι είμαι ένα ακόμη θύμα της αστικοποίησης υπογράφω
home and dry

υγ: καλή συνέχεια κι ένα χαμόγελο στον θερσίτη που μεταναστεύει απο το http://thoughts-on-line.blogspot.com/ με νέο προορισμό ή χωρίς προορισμό.