Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

η βάγια, ο μηνάς (πραγματικός χρόνος 23:09)

«Μην κουνηθείς σε έπιασα», μουρμούρισε ο Μηνάς σε μια πεταλούδα, κι όταν αυτή πέταξε ξαφνιασμένη, θυμήθηκε ένα κομμάτι από το παραμύθι.

Η Βάγια, τέλειωνε το παραμύθι της κάπως έτσι: το μακρύ χέρι με τα γαμψά νύχια, το χέρι μηχανή, στο οποίο έπεσε η κυψέλη ήταν έτοιμο να κλείσει συνθλίβοντας έναν ολόκληρο κόσμο.

Μα μαζί με κάθε χέρι (ακόμη και αν αυτό είναι μηχανή) υπάρχει ένα ολόκληρο σώμα, δεν είναι ανεξάρτητο από τα άλλα μέλη, κι αυτό που αυτά θυμούνται.

Γι αυτό και καθυστερούσε.

Οι μέλισσες βγήκαν με ένα βουητό έξω, άρχισαν να τυλίγουν το χέρι με πρόπολη. Στην αρχή από σιχασιά, για να το αποστειρώσουν, ύστερα άρχισαν να παίρνουν θάρρος, με συντονισμένες κινήσεις να το ακινητοποιούν.

Το χέρι αντιστεκόταν, εκτός από την μνήμη του σώματος κουβαλούσε τα δικά του δολοφονικά αντανακλαστικά, μα λίγο τα τσιμπήματα, λίγο τα μυρμήγκια* από κάτω που είχαν σκαρφαλώσει και το γαργαλούσαν, ένα -ένα τα δάχτυλα του βρέθηκαν κλεισμένα, κερωμένα, όχι νεκρά μα ανίκανα να αντιδράσουν.

Τα μυρμήγκια κι οι μέλισσες έχουν την δυνατότητα να λειτουργήσουν αποτελεσματικά συλλογικά, αν και η νοημοσύνη ενός εντόμου προς ένα δεν λέει και πολλά. Όμως η νοημοσύνη της μέλισσας δεν μπορεί να συνδυαστεί με την νοημοσύνη του μυρμηγκιού.

Οι μέλισσες ζητούσαν τα μυρμήγκια να τις βοηθήσουν να μεταφέρουν την κυψέλη, τα μυρμήγκια μάζευαν ότι έβρισκαν χρήσιμο (μεταξύ αυτών το πτώμα της βασίλισσας) κι αποχωρούσαν.

Τα σώματα με χέρια μηχανές κυκλοφορούσαν ανενόχλητα. Κάποια είχαν πιάσει δουλειά στην πόλη και υποκρίνονταν πως ξεβούλωναν αποχετεύσεις. Στην πραγματικότητα ήταν φτιαγμένα για να γεμίσουν τον κόσμο με σκατά και να τον αδειάσουν από κυψέλες.

Αυτά θυμόταν από το παραμύθι. Είχε περάσει και καιρός και η Βάγια είχε μεταναστεύσει προς θερμά κλίματα. Είχε αντικαταστήσει και τον Τζώνυ.

Της έπιασε κουβεντούλα το βράδυ ιντερνετικά..

-Ζεις;

-Ζω.

-Θυμήθηκα το παραμύθι..με την χερούκλα

-Δεν είναι παραμύθι είναι ιστορία..

-Έστω.. Οι μέλισσες έμειναν χωρίς κυψέλη;

-Αυτό δεν το ξέρω

- Γέμισε ο κόσμος με σκατά;

- :-)

-Γιατί οι μέλισσες δεν μπορούν να συνεννοηθούν με τα μυρμήγκια;

-Για πολλούς λόγους. Διαφορετικές ανάγκες που δημιουργούν διαφορετικού τύπου οργάνωση.

-Είναι πράγματι η νοημοσύνη τους συλλογική ή έχει να κάνει με την επιτήρηση μέσα στις φωλιές τους;

-Να σου πω ρε μηνά…

-Να μου πεις ρε Βάγια**..

-Πες ότι ανοίγεις γραφείο και σου έρχεται κάποιος με κρίσεις πανικού. Αν του μιλήσεις για την ιστορία της τρέλας, θα σηκωθεί να φύγει ή θα καταλάβει γιατί κατουριέται;

-Μάλλον το πρώτο. Σαν πολύ δεν σοβάρεψες όμως;

-Οι συνθήκες έγραψε η Βάγια, χαζεύοντας την γειτόνισσα της να απλώνει στα τριάντα μέτρα απόσταση και επιλεκτικά ξεχνώντας ότι ο Μηνάς εκείνη την στιγμή έβλεπε την μισή πόλη, θάλασσα, τρία γκαζάδικα και τους γερανούς στο λιμάνι.

συνεχίζεται

* παρά τα όσα λέει ο αίσωπος, τα μυρμήγκια διαθέτουν αυξημένη την αίσθηση της αλληλοβοήθειας.

**στο προηγούμενο επεισόδιο ο μηνάς συχνά αποκαλεί την βάγια, βάλια. Αυτό συμβαίνει γιατί συνειρμικά το όνομα βάγια τον πήγαινε στο vaya con dios = πήγαινε με τους θεούς, και κάτι τέτοιο δεν θα το ευχόταν ποτέ στην φιλενάδα του.



4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πω πω...
Μου αρέσει τόσο πολύ ο τρόπος που γράφεις, είναι τόσο ελεύθερος..Με συγκινείς πραγματικά και ειδικά αυτή η σειρά με τη βάγια και το μηνά είναι πολύ καλή. Περιμένω τη συνέχεια...

Υπορεαλισμός

φούρφουλο είπε...

καλησπέρα caveman.
μ αρέσει που περνάς πάντα όταν έχω τις μοναξιές μου..

Ανώνυμος είπε...

Επιστρέφω για να το θέσω λίγο πιο κατανοητά. Εγώ που γράφω αυτόματα (γι' αυτό και όλα μου τα γραπτά είναι συνήθως σύντομα), όταν βλέπω τα κείμενά σου, βρίσκω πως η δική μου έκφραση είναι αρκετά περιχαρακωμένη. Είναι μια σκέψη που ήθελα να στην πω εδώ και καιρό.
Κατά τ' άλλα, όταν πέφτει η νύχτα και ανοίγω το παράθυρό μου είσαι κι εσύ κάποιες φορές ένα φως στον απέναντι λόφο..

caveman

φούρφουλο είπε...

περιχαρακωμένα;;
στην πλειοψηφία τους τα ποιήματα σου δίνουν εικόνες κι είναι παιχνιδιάρικα.
όλοι έχουμε δικαίωμα να εκνευριζόμαστε με τα γραπτά μας που και που όμως
α, κ δεν μένω σε λόφο