Κάποτε, όπως λέει η ιστορία, σε καιρούς περασμένους
τότε που έγιναν τόσα και τόσα,
πραγματικά ή φανταστικά κι άλλα αμφίβολα
κάποιος καταπιάστηκε με το γιγάντιο έργο
να καταγράψει σε ένα βιβλίο ολόκληρο το σύμπαν
και, με παράφορο ζήλο, αφοσιώθηκε
στο τεράστιο και περίπλοκο γραφτό του
ώσπου χάραζε και απάγγειλε και τον τελευταίο στίχο.
Ήταν έτοιμος να ευχαριστήσει την τύχη
όταν, σηκώνοντας τα μάτια, είδε στον αέρα
έναν αστραφτερό δίσκο και τότε, κεραυνοβολημένος
κατάλαβε πως είχε ξεχάσει το φεγγάρι.
Η ιστορία που διηγήθηκα αν και επινοημένη,
μπορεί να περιγράψει αρκετά καλά τη μοίρα
όλων εμάς που για επάγγελμα έχουμε διαλέξει
να μετατρέπουμε σε λέξεις τη ζωή μας.
Πάντοτε χάνεται το σπουδαιότερο...
Χόρχε Λούις Μπόρχες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου