Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

vradino

Αστεια πραγματα
να κλέβω λεξεις, πηδώντας απο φραχτες για να βρω ονόματα σε αυτα που θέλησα
να μοιάζουν oi επιλογές
με τις μαρκίζες που κοίταζα χθες
δεν θέλω ρε συμπαράσταση
λαχάνιασα και ξέχασα και τα παιχνιδια
γεμίσαμε αγκαθια και φοβομαστε να αγγιξουμε
ξηλωμένες τσέπες εκει κρύβαμε λαχτάρες
αμηχανια, μαζεύαμε ότι περίσσευε
Πέφτει από αυτές η επιθυμία την στραπατσάρουν φορτηγά το πρόσωπο της παραμένει όμορφο ακόμη και αν δεν το κοιτάει κανείς, γέμισε άλλωστε η πολη με χαλκομανιες
δεν θελω οταν τις συναντάμε να μην θυμαμαι
τα γραφω αυτα οχι για χαρη της νοσταλγιας…
απλα κολλησα σήμερα με αυτό το τραγούδι…
σαν ελεγεία - σαν σφύριγμα απο τον δρομο
all we ever wanted was everything.-

barceloneta



apo http://www.flickr.com/photos/antonioamado/