Δευτέρα 26 Απριλίου 2010
ήταν πρωί και μεσημέριασε
το διάβασμα είναι καμιά φορά μανούρα μεγαλύτερη κι απο πρωινό ξύπνημα μετά απο ένα μπουκάλι κονιάκ..
σπουδάστε μας λέγανε..
Κυριακή 25 Απριλίου 2010
αχ και βαχ
ο λάζαρος ήταν παλιά πελάτης μου σε ένα καφενείο.
ομοφυλόφυλος, γέρος και πουλούσε και τρελίτσα για να προσαρμοστεί.
ακόμη θα πρέπει να βρίσκει παρτενέρ.
έκανε τράκα τσιγάρο κι έδινε ρέστα στο ρούφηγμα.
και κερνούσε κόκκινο κρασί εμένα και αυτός έπινε λευκό.
και λόγω του ναζιού του ήταν ο μόνος που με μαλάκωνε λιγάκι.
μια μέρα μου έλεγε πως τρελαίνονται οι άντρες με τα στήθια είχα βαρεθεί και του γύρισα που το ξέρεις αφού εσύ δεν έχεις.
με γέλια, αλλά πικαρισμένος μου γύρισε, αυτό το α- μπροστά σου, να μην είχες το στερητικό...
την επόμενη μέρα κελαηδούσε πάλι..
ομοφυλόφυλος, γέρος και πουλούσε και τρελίτσα για να προσαρμοστεί.
ακόμη θα πρέπει να βρίσκει παρτενέρ.
έκανε τράκα τσιγάρο κι έδινε ρέστα στο ρούφηγμα.
και κερνούσε κόκκινο κρασί εμένα και αυτός έπινε λευκό.
και λόγω του ναζιού του ήταν ο μόνος που με μαλάκωνε λιγάκι.
μια μέρα μου έλεγε πως τρελαίνονται οι άντρες με τα στήθια είχα βαρεθεί και του γύρισα που το ξέρεις αφού εσύ δεν έχεις.
με γέλια, αλλά πικαρισμένος μου γύρισε, αυτό το α- μπροστά σου, να μην είχες το στερητικό...
την επόμενη μέρα κελαηδούσε πάλι..
don't think you knew, you were in this blog
σε ένα κομμάτι, νιαουρίζει αυτή, κοίτα τον εαυτό σου με τα μάτια μου.
τέτοιες μόνο ματιές περνάνε μέσα, να γεμίσει η συνείδηση λέξεις απο σοκολάτα, και χαμόγελα απο παυσίπονα
μετά τους εφιάλτες, κάτω απο το κρεβάτι να σχεδιάζω αντίποινα
κάποιος άφησε εκεί , ένα σουγιαδάκι, ένα κομμάτι ξύλο, κι ένα λάστιχο, μερικά χαλίκια
ο ήχος απο το ρολόϊ δεν ακούγεται πια τόσο σίγουρος, ενώ μια στρεβλή εικόνα σε μια γυάλινη μπάλα ξεθωριάζει
κι ότι λείπει, ας λείπει..
τέτοιες μόνο ματιές περνάνε μέσα, να γεμίσει η συνείδηση λέξεις απο σοκολάτα, και χαμόγελα απο παυσίπονα
μετά τους εφιάλτες, κάτω απο το κρεβάτι να σχεδιάζω αντίποινα
κάποιος άφησε εκεί , ένα σουγιαδάκι, ένα κομμάτι ξύλο, κι ένα λάστιχο, μερικά χαλίκια
ο ήχος απο το ρολόϊ δεν ακούγεται πια τόσο σίγουρος, ενώ μια στρεβλή εικόνα σε μια γυάλινη μπάλα ξεθωριάζει
κι ότι λείπει, ας λείπει..
Παρασκευή 9 Απριλίου 2010
ναι εεε;
κάπου στο πήλιο, συστηματική απευαισθητοποίηση μέσα απο συμβολική έκθεση στο φθορετό μα και επιθυμητό ερέθισμα, τουτέστι, να σε πάρει το κύμμα απο πάνω μου.
η ιδέα της φωτογραφίας είναι δανεική απο τον tom bobandil, και δεν ξέρω πόσες παραλίες σήκωσαν πόθους αδιέξοδους απο τότε..πλάκα πλάκα την αναπαράγω κάπου έξι χρόνια αυτήν την ιδέα κι έχω συμπάθεια στις άδειες παραλίες.
αυτήν την φορά απέφυγα τα ειδύλλια, αφού στην μία βόλτα στην θάλασσα άρχισα να τρέχω πάνω κάτω, μάβα μάλλον θα είναι ή μώρα ή όπως θες το λες.
τα ερωτικά τραγούδια φτιάχνονται με φώκιες σε ενυδρεία που διαλέγουν τυχαία μπάλες με λέξεις γραμμένες πάνω τους. την ιδέα αυτήν την έκλεψε απο το south park ο γ. για να με ξελιγώσει στα γέλια, ένα ανοιξιάτικο βράδυ, σε ένα πολύ πολύ αγαπημένο μέρος.
γιατί αγαπητέ μου, όλα πιθανότητες είναι. να αντικατασταθούν τα ερωτικά ξεγλιστρήματα στην φαντασία, σε υπερβάσεις σε πραγματικό χρόνο και χώρο, κι όχι με τον αυτοσκοπό των συνευρέσεων, αυτό είναι ένα στοίχημα που κάποτε κάποτε κερδίζεται.
μετά γύρισα εκεί που είχα αφήσει ένα κομμάτι μου πεισματάρικο να με περιμένει.κάθε μάλωμα που του έκανα για αυτά που χάνω για να το ταϊζω, ξεχάστηκε στην αγκαλιά του καλώστην.
μετά με έπεισα πως δεν είμαι καμμία, αλλά μια, και τώρα έχοντας πλήρη συναίσθηση ότι είμαι ένα ακόμη θύμα της αστικοποίησης υπογράφω
home and dry
υγ: καλή συνέχεια κι ένα χαμόγελο στον θερσίτη που μεταναστεύει απο το http://thoughts-on-line.blogspot.com/ με νέο προορισμό ή χωρίς προορισμό.
Δευτέρα 5 Απριλίου 2010
τι νέα ψιψίνα;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)